RSS

Το αίνιγμα Σχορτσιανίτη




Tο πρώτο μεταγραφικό μπαμ του καλοκαιριού συνέβη στο πράσινο στρατόπεδο. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε με ελεύθερη μεταγραφή τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη , πάλαι ποτέ  αγαπημένο παιδί του ερυθρόλευκου στρατοπέδου.
Οι γνώμες των φιλάθλων του τριφυλλιού διίστανται σχετικά με τη χρησιμότητα του έγχρωμου σέντερ. Έχουν δίκιο να αισθάνονται έτσι ή είναι αρκετά σκληροί απέναντί του;



Οι Ολυμπιακοί τον είχαν για τέσσερα χρόνια και τον ξέρουν απ’ έξω και ανακατωτά. Η ερυθρόλευκη σταδιοδρομία  του θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την διαδρομή μιας σχέσης.

Στην αρχή είχαμε αγάπες και λουλούδια και ενώ όλα έδειχναν τέλεια άρχισαν τα «πρωτοβρόχια».  Πέρασε ο χρόνος του πάθους βλέπετε…

Ο Σόφο – μετά τις εμφανίσεις του στη Σαϊτάμα- ένιωσε άτρωτος και «αφέθηκε». Ο Γκέρσον δεν ήξερε πώς να τον διαχειριστεί και τον άφησε στη μοίρα του. Το στοίχημα του ελληνικού μπάσκετ έμοιαζε τελειωμένο , με την άλλη πλευρά (Αγγελόπουλοι) να κάνει μία ύστατη προσπάθεια για να σωθεί η σχέση (τον έστειλαν σε κλινική βάρους στην Ελβετία).
Μετά από πολλή υπομονή και προσπάθεια (σπουδαίος ο ρόλος του Π.Γιαννάκη εδώ) ο Σόφο επανήλθε στις επάλξεις.
Μόνο που δεν έφτανε. Οι «άλλοι» (Ομπράντοβιτς και σία) είχαν τον τρόπο τους να τον κάνουν  να φαίνεται «λίγος» απέναντί τους. Τα νταμπλ τιμ έδιναν και έπαιρναν και ο Big Sofo έβγαινε πάντοτε αδιάβαστος στο διαγώνισμα.

Όσο τον πίστευαν στα ντέρμπι , τόσο εκείνος τους απογοήτευε.
Ώσπου στο τέλος χάλασε ο «ψυχισμός» και των δύο πλευρών και το διαζύγιο επισημοποιήθηκε.
Μία σχέση που ξεκίνησε με χίλια όνειρα κατέληξε στο κάλαθο των αχρήστων!

Στη Μακάμπι – και με τις «ελληνικές συνήθειες» να απέχουν αρκετά χλμ - όντως βελτίωσε ορισμένες αδυναμίες του  αλλά και πάλι στα δύσκολα (Top-16 / playoffs) δήλωσε αδιάβαστος.  Φέτος αν εξαιρέσουμε ένα παιχνίδι στο Κάουνας , σε κανένα άλλο δεν έκανε ranking πάνω από 10.  
Στη φετινή θρυλική προημιτελική σειρά ήταν κάκιστος με 6pts , 1.2 reb αλλά και 2,6 λάθη . Ο Μπλατ έβαζε τον Χέντριξ στις crunch times. Για ακόμη μία φορά ο Ομπράντοβιτς βρήκε τον τρόπο να τον κάνει να φαίνεται ασήμαντος.

Αυτά θυμούνται όσοι αισθάνονται κουμπωμένοι με την απόκτησή του.
Έχουν δίκιο.

Υπάρχει και η άλλη μερίδα που θυμάται τον ημιτελικό με τους Αμερικάνους , τον μικρό τελικό με τη Σλοβενία. Νιώθουν τι μπορεί να προσφέρει αν – με κάποιο μαγικό τρόπο – αξιοποιήσει το ταλέντο που απλόχερα του προσέφερε η φύση και λυπούνται τους αντιπάλους αν πραγματοποιηθεί η επιθυμία τους.
Και αυτοί δίκιο έχουν.

Ο Big Sofo – παρατσούκλι που του έκανε τεράστιο κακό- είναι μπερδεμένη ιστορία. Το potential  που συνοδεύει τον Καβαλιώτη θα είναι απεριόριστο ακόμη και αν φτάσει τα τριάντα . Το μυαλό μας δεν θέλει να τον εντάξει στη «κατηγορία Ταπούτο - Ρετζιά» και να τον χρίσει αιώνιο ταλέντο γι’ αυτό και  περιμένει την εκτόξευσή του. Που αν συμβεί θα φτάσει μέχρι τον πλανήτη Άρη (γιατί τον Δία τον έχει καπαρώσει εδώ και πολλά χρόνια ο Ρεντζιάς)

Μακάρι να συμβεί .
Θα είναι ένα τεράστιο συν πρώτα απ’ όλα  για το ελληνικό μπάσκετ , για την Εθνική. Αυτομάτως θα κοιτάμε στα μάτια τους Ισπανούς.

Απ’ την άλλη όμως έχω μία ερώτηση: Ο Ζοτς θα τον έπαιρνε στην ομάδα του , έστω και με αυτά τα οικονομικά δεδομένα; Η απάντηση ίσως κρύβει και τη λύση του αινίγματος Σχορτσιανίτη…

Υ.Γ. 1) επειδή διαβάζω πως με  την απόκτησή του  ο Βουγιούκας είναι προ της εξόδου , αναρωτιέμαι : για αντί – Μπατίστ δεν τον πήραν;

Υ.Γ. 2)  Το έγραψα ως σχόλιο στη προηγούμενη ανάρτηση και το αναδημοσιεύω εδώ για τυχόν διαφωνίες και παρατηρήσεις : “ Ουκ ολίγες φορές έχω γράψει τη γνώμη μου για τον Σόφο: "Χαλασμένο" μυαλό , δεν βλέπει τον ελεύθερο παίκτη (αν και υπήρξε μία πρόοδος Μπλατ), η δεδομένη αστοχία του στις βολές τον αποκλείει απ' τα τελευταία λεπτά ενός ντέρμπι , κάνει εύκολα φάουλ (σε αυτό έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης και οι διαιτητές) , μία -άντε βαριά δύο - κινήσεις στο low post, κακός ριμπάουντερ. Για τη δεδομένη χρονική στιγμή ήταν μία μεταγραφή εντυπώσεων (περισσότερο) αλλά και ανάγκης να βελτιωθεί το ρόστερ (ποιότητα / ηλικία).”   

Υ.Γ 3) Λέτε το χιουμοριστικό σύνθημα "έφαγες όλο το Σκλαβενίτη Σχορτσιανίτη (2)" να ακουστεί τώρα στο ΣΕΦ;  Βρε πως αλλάζουν οι καιροί....
        

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

9 σχόλια:

KANTHAR0S είπε...

Επειδή, εκτός από Ολυμπιακό και Μακάμπι, τον είχε ο Ηρακλής και ο Άρης, ας μου επιτραπεί ως Αρειανός και φίλαθλος του μπάσκετ να πω ότι η εξέλιξη του παίχτη είναι σχεδόν μηδαμινή, ενώ οι ιστορίες που ακολουθούν τον μύθο του παίχτη στο Αλεξάνδρειο παραμένουν αξέχαστες.

Drazen είπε...

@kantharos

Μοιράσου μαζι μας μερικές απ' αυτές!!!

Unknown είπε...

Τον παρακολουθούσα από μικρό. Θυμάμαι είχα κοινοποιήσει στο contra.gr ένα άρθρο του ESPN που τον χαρακτήριζε Baby Shaq. Ενθουσιάστηκα όταν ήρθε στο Θρύλο και τον θαύμασα την πρώτη χρονιά. Μετά απογοήτευση, ενώ ο τρόπος που έφυγε με στεναχώρησε. Βέβαια η θαυμάσια χρονιά του Θρύλου τον έβαλε μαζί με αρκετούς άλλους στο χρονοντούλαπο.

Είναι χωρίς αμφιβολία ο Έλληνας παίκτης με τις μεγαλύτερες δυνατότητες εξέλιξη. Αν, λέω, αν αποφασίσει να σοβαρευτεί και να δουλέψει θα κυριαρχήσει στην Ευρώπη (το NBA το έχασε). Αν αρχίσει τα δικά του, θα τελειώσει ως παίκτης πρώτης γραμμής.

KANTHAR0S είπε...

Τι να πω;

Για τον όρο στο συμβόλαιο που έλεγε ότι κάθε κιλό πάνω από το προβλεπόμενο βάρος ισοδυναμεί με πρόστιμο 1.000 ευρώ; Δέκα κιλά παραπάνω; Δέκα χιλιάρικα πρόστιμο. Όπως καταλαβαίνετε ποτέ δεν μετρήθηκε κάτω από το προβλεπόμενο, βάσει συμβολαίου, βάρος. Εκτός, αν η ζυγαριά στο Αλεξάνδρειο ήταν σαμποταρισμένη για να εισπράτττει ο Δαμιανίδης τα πρόστιμα.

Για την μανία του με τα σουβλάκια; Λέγεται ότι δεν περνούσε μέρα χωρίς να φάει σάντουιτς με χοιρινό γύρο, ντομάτα, κρεμμύδι, κέτσαπ και μουστάρδα. Μάλιστα είχε κυκλοφορήσει μία φήμη που υποδήλωνε ότι είχε κλείσει ρεζερβέ ολόκληρο σουβλατζίδικο.

Για την θρυλούμενη αδιαφορία του στις προπονήσεις; Πήγαινε, πατούσε παρκέ, έφευγε. Ούτε μπάνιο δεν έκανε, διότι δεν ίδρωνε. Εξού και η ολιγόλεπτη συμμετοχή του στα παιχνίδια του Άρη. Αφού έσερνε το κορμί του. Για αυτό και έφυγε. Κι από τότε δεν έχει βελτιωσει τίποτα στο παιχνίδι του. Όπως ήταν στον Άρη, έτσι είναι και τώρα. Μόνο η κόμμωση έχει αλλάξει.

Τι να λέμε τώρα; Η λειψυδρία που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στους αυθεντικούς, ποιοτικούς σέντερ φανερώνει την μανία μας (οπαδοί και δημοσιογράφοι) να κατασκευάζουμε είδωλα και προφίλ ''παιχταράδων'', ούτως ώστε να τα υπηρετήσουμε. Τέτοια περίπτωση είναι κι ο Σοφοκλής. Κι όμως, θα μπορούσε να αλλάξει ο ίδιος την κατάσταση. Τέλος πάντων.

stratos kalantzis είπε...

Αν θυμάμαι καλά, πέρυσι είχα γράψει μια ολόκληρη ανάρτηση σχετικά με τον συμπαθή Σοφοκλή. Ντράζεν, αν μπορείς πόσταρέ την να δούμε αν και τι έχει αλλάξει τον τελευταίο χρόνο.

Υ.Γ. Ετοιμάζω κάτι πολύ δυνατό από βδομάδα, αλλά θα χρειαστώ την επένδυση του Ντράζεν με βιντεάκια κτλ....

Ανώνυμος είπε...

1)"Που αν συμβεί θα φτάσει μέχρι τον πλανήτη Άρη (γιατί τον Δία τον έχει καπαρώσει εδώ και πολλά χρόνια ο Ρεντζιάς)" Tί εννοεί ο ποιητής;Δεν μας το κάνετε ταληράκια;;;

2)"αναρωτιέμαι : για αντί – Μπατίστ δεν τον πήραν;" Βασικά,για αντι-Μάριτς...

3)"Ο Ζοτς θα τον έπαιρνε στην ομάδα του , έστω και με αυτά τα οικονομικά δεδομένα; Η απάντηση ίσως κρύβει και τη λύση του αινίγματος Σχορτσιανίτη…" Αδικείς έτσι όλο το προηγούμενο άρθρο σου,γιατί η απάντηση είναι προφανής και είναι "Όχι"

Ανώνυμος είπε...

Είναι ο πλέον ιδιόμορφος παίκτης του ελληνικού μπάσκετ και στην πλέον κρίση καμπή, και ηλικιακά, στην πορεία του έρχεται στον Εξάστερο στην πλέον κρίσιμη καμπή της δικής του ιστορίας όταν η ομάδα που έφτασε να γίνει η κορυφαιά μακράν της δεύτερης στη σύγχρονη εποχή στην Ευρώπη και δεύτερη διαχρονικά στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ έκλεισε τον κύκλο της.

Αν εξαιρέσει κανείς την εποχή Καζλάουσκας και την πρώτη χρονιά στη Μακάμπι (ίσως και την τελυταία του Γιαννάκη) ποτέ δεν απέδωσε σύμφωνα με τις δυνατότηές του. Τα προτερήματα και οι αδυναμίες του είναι γνωστά. Το αν θα πιάσει στον Παναθηναϊκό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, πρώτα απ'ολα από τον ίδιο, από το πως θα τον αξιοποιήσει ο συνονόματος νέος προπονητής και το πως θα τον αξιοποιήσουν οι συμπαίκτες του. Εκεί η συμβολή του Διαμαντίδη και ενδεχομένως του Σάρς αν μείνει να είναι σημαντική.

Αργύρης.

Drazen είπε...

@stratos
εγώ είμαι εδώ. Φτιάξε το κείμενο και τα βιντεάκια θα τα βρούμε.

@ανώνυμος

το 1995 το Τρίποντο έγραφε πως ο Ρεντζιάς είναι σέντερ απ' τον πλανήτη Δία. Εξού και ο παραλληλισμός με τον πλανήτη Άρη.

Την άποψή μου εξέφρασα με την ερώτηση στον Ζοτς στο τέλος. Δεν ήθελα ούτε να αδικήσω , ούτε να προσβάλω .

Αν τον πήραν για αντί - Μάριτς , χάθηκαν...

@kantharos

ένα μεγάλο ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας παλιές ιστορίες!

Ανώνυμος είπε...

Σαφώς και δεν είναι ο αντί-Batiste! O Mike, μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα είχε έρθει 3αρο-4άρι και ο Obradovic τον έκανε 5άρι. Ο Batiste, εκτός απο κινήσεις στο low post είχε και τρομερά αξιόπιστο σουτ από μέση απόσταση. Στράβωνε το pick-n-roll, γινότανε pick-n-pop. Δεν μπορούσες να του αφήσεις χόρο ούτε μακριά από το καλάθι του Batiste. Ενώ αν ο αντίπαλος κάνει το ίδιο στον Σόφο, στην χειρότερη αντί για επιθετικό φάουλ στο μπάσιμο θα κάνει βήματα...

Δημοσίευση σχολίου